پرش به محتوا

نفوذی های جنگ دوازده روزه و نخود سیاه

اگر کاره ای بودم می گفتم حتما روی سنگ مزار شهدای جنگ دوازده روزه بنویسند: «…به دست عوامل صهیونیستی و با همکاری نیروهای نفوذی به شهادت رسید». می نوشتم تا در تاریخ به یادگار بماند. هم خباثت آن هایی که ننگ وطن فروشی را در ازای لقمه نانی به جان خریدند و هم اهمال آنان که قرار بود حواسشان به امنیت این سرزمین باشد اما ترجیح دادند نفوذ را در لابلای روزنامه ها و استوری ها و روشنفکران و منتقدان جستجو کنند. باید در تاریخ این سرزمین ثبت شود که اگر دشمن در موقعیتی برابر به سراغمان می آمد هیچ حرفی برای گفتن نداشت اما او به غایت مکار بود و این را همگان می دانستند جز آن هایی که باید بدانند.

نفوذی های جنگ دوازده روزه و نخود سیاه

نفوذی های جنگ دوازده روزه و نخود سیاه

در خدمت و خیانت به دولت آقای رئیسی

باور نکردم. گفتم احتمالا لغزش تایپی خبرنگاران بوده که هزار و دویست مراسم را صد و بیست هزار مراسم تایپ کرده اند یا مثلا دوازده هزار نقطه را به اشتباه صد و بیست هزار نوشته اند. حتی گفتم شاید رئیس بنیاد شهید این عدد را به اشتباه ذکر کرده و دیگران هم همین رقم اشتباهی را ثبت کرده اند. دست نگه داشتم بلکه تکذیبه ای، چیزی از راه برسد که نرسید. وقتی هم دیدم بعضی از دوستان به این همه شلوغ کاری اعتراض کردند و باز هم کسی در مقام توضیح بر نیامد یقین کردم که اصل خبر صحیح است و مشکل از من و امثال من است که هنوز به اخباری از این دست عادت نکرده ایم.

در خدمت و خیانت به دولت آقای رئیسی

در خدمت و خیانت به دولت آقای رئیسی